In order to make the best use of the capacity we had, we wrote the ROM’s capacity on a board, and cut and paste the pixel characters on the board.
If there was space left on the board, then there was open capacity in the ROM. So, from there we started filling in the spaces, like a puzzle.
One thing that happened that’s kinda interesting, we saved making the ending for last, and by the time we got there we were all out of capacity. We were wondering what to do, when we found a board that had gone missing under a desk.
We called it the ”Mirac-ulous Memory.”
- Akira Nishitani, SF2 development interview
Een prachtig kijkje in de keuken van Capcom. De grote sprites van de personages in Street Fighter II werden opgebouwd uit meerdere segmenten, die op papier werden uitgetekend en in blokken in het spelgeheugen werden geprogrammeerd. Natuurlijk werden er ook geitenpaadjes en trucjes gebruikt om zoveel mogelijk ruimte over te houden (want ja, spelgeheugen was duur) en door het hele artikel heen lezen geeft je een (her)nieuw(d)e waardering voor het vechtspel der vechtspellen. Net op tijd voor Street Fighter VI.