Vakantie gaf mij eindelijk de tijd om eens goed in Caves of Qud te duiken. Afgezien van de inherent lollige naam voor Nederlanders, is dit namelijk een geweldig goed roguelike-rollenspel. Zodra je de game ziet, waan je je terug bij oude ASCII-games zoals de originele patriarch van het genre, Rogue zelf. Maar in plaats van de ASCII-karakterset te gebruiken heeft het een eigen set karakters die ook in een raster getoond worden. Het geeft het spel een ouderwetse vibe, terwijl de ideeën meer modern zijn.

De game speelt zich af in post-post-apocaliptische wereld. Alles is ten onder, de wereld wordt bevolkt door mutanten, restanten van mensen en andere levensvormen, en de zeeën zijn opgedroogd en hebben plaatsgemaakt voor golven aan zout. Water is dan ook belangrijk in deze wereld. “Live & drink” is de basisgroet, water zelf een eerste levensbehoefte en geld. De gehele wereld voelt aan als een combinatie van Horizon Zero Dawn, Fallout en Dune. Niet bepaald de minste verwijzingen.

Spelen (zowel verkennen als vechten) zelf werkt beurtelings zoals in de klassieke Fallout-games, met simpele statistieken en eigenschappen. De diepgang zit hem dan ook voornamelijk in het doorgronden van deze wereld. Je watervoorraad niet in de gaten houden is dodelijk. Verkeerde wapens en kleding dragen kan je aardig in de problemen brengen. En vijanden niet van een afstandje bekijken is meestal een erg slecht idee.

Ik heb nu een slordige tien uur in de game zitten en ik ben nog steeds nieuwe dingen aan het leren. Het aantal keren dat ik dood ben gegaan ben ik ondertussen al vergeten en de eerste queesten kan ik ondertussen dromen. Overigens kan je het roguelike-element van permadeath uitzetten en met save points in nederzettingen werken. Beiden werken prima en laten de sfeer intact, want dat is waarom je deze game moet spelen.

De sfeer is dik als stroop en elke regel proza die je tegenkomt, maakt de wereld nog interessanter en diepgaander. De wereldkaart lonkt me naar gebieden waar ik geen idee van heb wat er te verwachten, en de eerste stappen in die richting vereisen een geweldige overlevingsdrang. Hier wil ik nog wel een 10 uur in kwijt raken.